TED'le 21 Gün
5. Gün
Hayat çok yorucu. Şimdiden. Birçoğumuz için. Hele büyük şehirlerde, özel sektörde, bu devirde, Türkiye'de, hele ki Türkiye'nin bugünlerinde daha da yorucu. Mesela bugün, işte inanılmaz bir koşturmaca içindeydim. Gün içinde koşturmaktan ve toplantılardan yetişemediğim, ve yarın da bambaşka işlerle meşgul olacağım için yetişemeyeceğim işleri tamamlamak için iki saat geç ve baş ağrısıyla çıktım ofisten, akşam yemeğimi normalden çok daha geç yiyebildim. Dinlenmeyi isterdim, ama mutfağı toplamam ve yarın akşam yiyebilmek için yemek yapmam gerekiyordu, onları hallettim. Oturabildiğimde ise ülkenin kahredici gündemine yetişmeye çalıştım. Eğer dinlenmek, rahatlamak biraz olsun kendi dünyana çekilip günlük hayhuyu unutmaksa, kimse kusura bakmasın ama bu sıralarda hiç içimden gelmiyor. Aslında uzun zamandır gelmiyor, Gezi'den beri. Ama bu sıralar durum daha da kötü, bulutlar daha da kara.
İşte böyle bir günde, TED'de bu defa "şaşırt beni" opsiyonunu kullandım ve konuşma tipiyle uzunluğunu belirleyerek bana rastgele önerdiği konuşmayı dinledim. "Zamanlama manidar": konuşma, her gün kendine bir on dakika ayırmakla ilgili! Yok, öyle "kremlerinizi sürmek", "spor için", "okumak için 10 dk" falan değil, gerçekten kafayı boşaltmak ve içimize dönmek için 10 dakika. Her gün. Ne kadar zor, farkında mısınız? Ben de izlerken fark ettim. Özellikle de benim gibi optimizasyon hastası, her işini en hızlı ve etkin şekilde yapmaya çabalayan ve bu uğurda yeterince sıkıntı stres yaşayan biri için "boş" kalacak on dakika oldukça rahatsız edici. "Boş" derken, gerçek boş. Ne okumak var, ne internet, ne konuşmak, ne dinlemek, ne yazmak. Her gün on dakika ayırıp tamamen gelip giden duygu ve düşüncelere odaklanmaktan bahsediyor. Bütün gün haddinden fazla çalışan beyni biraz olsun sakinleştirmek ve o anın varlığının farkına varabilmek.
Şarkının dediği gibi: Kolay mı sanıyorsun? / Kolaysa yap o zaman! Meditasyonda öğretilen şey de buymuş işte. O kadar uzun boylu değil diyenler için de, muhtemelen gerçekten dış etmenlerden sıyrılıp içe dönülebilirse geçmek bilmeyecek o on dakikalık "düşünce detoksu" seanslarına başlamak gerekiyor sanırım.
http://www.ted.com/talks/andy_puddicombe_all_it_takes_is_10_mindful_minutes
Hayat çok yorucu. Şimdiden. Birçoğumuz için. Hele büyük şehirlerde, özel sektörde, bu devirde, Türkiye'de, hele ki Türkiye'nin bugünlerinde daha da yorucu. Mesela bugün, işte inanılmaz bir koşturmaca içindeydim. Gün içinde koşturmaktan ve toplantılardan yetişemediğim, ve yarın da bambaşka işlerle meşgul olacağım için yetişemeyeceğim işleri tamamlamak için iki saat geç ve baş ağrısıyla çıktım ofisten, akşam yemeğimi normalden çok daha geç yiyebildim. Dinlenmeyi isterdim, ama mutfağı toplamam ve yarın akşam yiyebilmek için yemek yapmam gerekiyordu, onları hallettim. Oturabildiğimde ise ülkenin kahredici gündemine yetişmeye çalıştım. Eğer dinlenmek, rahatlamak biraz olsun kendi dünyana çekilip günlük hayhuyu unutmaksa, kimse kusura bakmasın ama bu sıralarda hiç içimden gelmiyor. Aslında uzun zamandır gelmiyor, Gezi'den beri. Ama bu sıralar durum daha da kötü, bulutlar daha da kara.
İşte böyle bir günde, TED'de bu defa "şaşırt beni" opsiyonunu kullandım ve konuşma tipiyle uzunluğunu belirleyerek bana rastgele önerdiği konuşmayı dinledim. "Zamanlama manidar": konuşma, her gün kendine bir on dakika ayırmakla ilgili! Yok, öyle "kremlerinizi sürmek", "spor için", "okumak için 10 dk" falan değil, gerçekten kafayı boşaltmak ve içimize dönmek için 10 dakika. Her gün. Ne kadar zor, farkında mısınız? Ben de izlerken fark ettim. Özellikle de benim gibi optimizasyon hastası, her işini en hızlı ve etkin şekilde yapmaya çabalayan ve bu uğurda yeterince sıkıntı stres yaşayan biri için "boş" kalacak on dakika oldukça rahatsız edici. "Boş" derken, gerçek boş. Ne okumak var, ne internet, ne konuşmak, ne dinlemek, ne yazmak. Her gün on dakika ayırıp tamamen gelip giden duygu ve düşüncelere odaklanmaktan bahsediyor. Bütün gün haddinden fazla çalışan beyni biraz olsun sakinleştirmek ve o anın varlığının farkına varabilmek.
Şarkının dediği gibi: Kolay mı sanıyorsun? / Kolaysa yap o zaman! Meditasyonda öğretilen şey de buymuş işte. O kadar uzun boylu değil diyenler için de, muhtemelen gerçekten dış etmenlerden sıyrılıp içe dönülebilirse geçmek bilmeyecek o on dakikalık "düşünce detoksu" seanslarına başlamak gerekiyor sanırım.
http://www.ted.com/talks/andy_puddicombe_all_it_takes_is_10_mindful_minutes
Yorumlar
Yorum Gönder