Ters Köşeler

Geçen sene (Kasım 2017) National Geographic dergisinin kapağında " en mutlu ülkeler " başlığını görünce almış, okuduktan sonra da uzunca bir süre "bunu bir şekilde kayda geçirmem gerek, ya unutursam?" hissiyatıyla dergiyi atmaya kıyamamıştım. Sonunda fotoğraflarını çekip dergiyi attım, şimdi de buraya kısaca yazayım istedim. Malum, şu hayatta en sevdiğim şeylerden biri böyle listeleri incelemek, anlamaya çalışmak. Aslında çok uzatmaya ne niyetim ne takatim var. Yıllık Mutluluk Raporu'nu hazırlayanlar, mutluluğun 75%'inin güçlü ekonomik büyüme, sağlıklı yaşam süresi, kaliteli toplumsal ilişkiler, cömertlik, güven ve kişinin kendisi için doğru bulduğu yaşamı sürdürme özgürlüğü faktörlerince oluşturulduğunu saptamış. Raporun 2018 versiyonu şurada.  Raporun güncel haline göre en mutlu ilk 5 ülke Finlandiya, Norveç, Danimarka, İzlanda ve İsviçre - hemen ardından da Hollanda Kanada, Yeni Zelanda, İsveç ve Avusturalya geliyor. İlk 10 ülkenin skorları 7,86 - 7,27

Ömrümde ilk kez bir memleketi bu kadar sık ziyaret ettim. Ömrümde ilk kez bir memlekette orada yaşamadan bu kadar uzun zaman geçirdim. Bu ikisi birleşince, 4. İsviçre çıkarmamda (canımın da işi olduğu ve o dönemde yoğunluktan ve eğlenceden bitap düştüğü için) havaalanından "ev"e kendim gittim mesela, tam da oralıymış gibi. Bu ikisi birleşince, bu 4. seyahati yapıp yapmamak konusunda kararsızlık yaşadım mesela. "Gereklilik" konusuna gidip geldi aklım. Gerek değil belki ama, keyifli olacağı aşikardı, hem ikimizin de birkaç gün tatili olmasın mıydı? İlk treni kaçıran kardeşlik bu sefer (kur da yaza göre normalleşip -normal derken?- 5,5 - 5,4TL seviyelerine gerileyince gelmeye niyetlenmişti ama bedelini ödediği askerlik tam bir Murphy kuralıyla toplu açıklanan günde onu ilk celpte çağırınca yine gelemedi. Ben yine de gittim. Oralıymış gibi. Havaalanında pasaporttan geçerken memur "ilk seferiniz değil galiba" deyince, "aslında 4. gelişim..."