Ters Köşeler

"O fotoğraflardaki yere mi gideceksiniz?" "Bilmiyorum anne, daha karar veremedik. Yağışlı mevsimmiş, emin olamıyoruz, diğer baktığımız yerler de pek öyle değil gibi." Hayatta bazen risk almak iyidir. Bu, yolculuk açısından aldığımız (Hindistan gezisinin ardından) ikinci riskti. Her ikisinin de doğu seyahatlerine denk gelmesi tesadüf mü, yoksa doğunun alamet-i farikasından mı, bilmiyorum. Belki de ikisi birden. Aralık - Ocak aylarımız tur şirketlerindeki 1-2 "bilgili" operatörü canından bezdirmekle, internetteki seyahat forumlarını, hava durumu sitelerini, otel sayfalarını hatmetmekle, kendi hesapladığımız fiyatlarla turculardan aldığımız paketleri karşılaştırmakla geçti. Her gün, kıtaları, neredeyse yarım küreleri bile birbirini tutmayan yeni bir destinasyon fikri (bir ara Jamaika'ya, Tanzanya'ya, Mauritus'a bile bakmıştık), her haftasonu ayrı bir yarı-kararla araştırılan otel detayları. Aslında hepsi, o "resimlerdeki" hayale yak

Yaş aldıkça insanın heyecanları küçülüyor ya da eksen değiştiriyor. Geçmiş yıllarda çok önemseyip değer verdiğim bazı şeylerin aradan yıllar geçince o kadar da derin duygular hissettirmediğini daha önce deneyimleyip garip bir rahatsızlıkla üzülmüştüm, mesela bundan yaklaşık 3,5 yıl önce hayatımla gittiğimiz Feridun konserinde. Nerede kaldı o sıcak ve karanlık odalarda şarkıları özümsemeler, ağlamalar, konserde en önce durmak için cebelleşmeler? Gerçi onun güzelliği yalnızlığımdandı belki. Feridun benim için hep ondan ayrıyken, ister onlu ister onsuz olayım bana hüzün kaynağı olan biriydi. Belki bu defa onlu ve mutlu olduğumdan aynısını hissetmeyince hayal kırıklığı yaşadım. Bu defa farklı ama. Benim ilkgençlik yıllarımın kahramanı, idolüm, en çok sevdiğim, en çok dinlediğim, kimliğimi bulmama yardımcı olanlarımdan Candan Erçetin'le aynı sahnede olacağım. İnanılmaz, değil mi? 20 kişilik bir koro içinde de olsam, koskoca Harbiye Açıkhava Tiyatrosu konserinde, hem de iki gece üst