Kararsızlık, gurur ve mutluluk - MIT SFMA Mezuniyeti
Altından kalkmak için gözümüzü kararttığımız kocaaa MIT SFMBA macerasının sonuna geldik. Başlamak, bir de hamilelik eklenince, ayrı karmaşaydı; bitişi ayrı karmaşa oldu. En başından beri sonunun ne olacağını net bilemediğimiz için, bütün geliri ve kariyeri riske edemediğimiz için doğum izinleri dışında, programın yaklaşık 7 ayını ayrı geçirdik. Son sömestr, bahar dönemi geldiğinde "bu dönem güzden daha hızlı geçecek, bir yandan iş bulma stresi olacak, bir yandan Türkiye'de daha fazla ofise gitmek zorunda kalacağım" diye düşünmüştük hep, sanırım öyle de oldu. Nisan ayında canımdan görüşme haberleri gelmeye başladı; bir tanesi, Alvarez & Marsal olumlu da sonuçlandı ama resmi teklifi göndermek için nedense biraz sallandılar; sonunda 3 Mayıs idi sanırım, teklifi gördük. Bu arada Ada 1 yaşını doldurdu, 1 Mayıs'a gelene kadarki günleri tek tek, "geçen sene bugün Florida'da şunu yapıyordum, böyle oluyordu"larla geçirdim. Belki hayatımda ilk kez, bir öncek
