Dünyanın en mutlu ülkeleri

Geçen sene (Kasım 2017) National Geographic dergisinin kapağında "en mutlu ülkeler" başlığını görünce almış, okuduktan sonra da uzunca bir süre "bunu bir şekilde kayda geçirmem gerek, ya unutursam?" hissiyatıyla dergiyi atmaya kıyamamıştım. Sonunda fotoğraflarını çekip dergiyi attım, şimdi de buraya kısaca yazayım istedim. Malum, şu hayatta en sevdiğim şeylerden biri böyle listeleri incelemek, anlamaya çalışmak.

Aslında çok uzatmaya ne niyetim ne takatim var. Yıllık Mutluluk Raporu'nu hazırlayanlar, mutluluğun 75%'inin güçlü ekonomik büyüme, sağlıklı yaşam süresi, kaliteli toplumsal ilişkiler, cömertlik, güven ve kişinin kendisi için doğru bulduğu yaşamı sürdürme özgürlüğü faktörlerince oluşturulduğunu saptamış. Raporun 2018 versiyonu şurada. Raporun güncel haline göre en mutlu ilk 5 ülke Finlandiya, Norveç, Danimarka, İzlanda ve İsviçre - hemen ardından da Hollanda Kanada, Yeni Zelanda, İsveç ve Avusturalya geliyor. İlk 10 ülkenin skorları 7,86 - 7,27 arasında değişiyor, Türkiye 5,48 puanla 74. sırada; hemen üst sırasında Belarus, bir altında ise Pakistan bulunuyor. Sırbistan ve Yunanistan da yakın skorlarla Türkiye'nin birkaç sıra altında. Grafik incelenince Türkiye'nin özellikle seçtiğin yaşamı sürme özgürlüğü ve güven skorlarının oldukça zayıf olduğu görülüyor.

Derginin örnek verdiği üç mutlu ülke Kosta Rika, Danimarka ve Singapur. Üçünün de mutlu olmak için farklı motivasyonları var. Kosta Rika, örneğin, ekonomik olarak zayıf bir ülke olmasına karşın sosyal ilişkiler, amaç duygusu ve fiziksel sağlık kategorilerinde yüksek skorlar alıyor. Kosta Rika'da sağlık ve ilk-orta seviyedeki eğitimin kalitesi oldukça yüksek (güncel raporda 7 puanla 12. sırada). 1970-2016 arasında ortalama yaşam süresi 66'dan 80'e yükselmiş ve bebek ölümleri 7 kat düşmüş. Danimarka'nın en yüksek skorları ekonomik, topluluk ilişkileri ve amaç alanlarında. Buradaki oturmuş sistem, insanları gelecekte başıma kötü bir şey gelir mi kaygısından arındırabilmiş ve bu güvence ile kendini gerçekleştirmeye, topluma "geri verme" işlerine, gönüllülük, doğa ile iç içe olma gibi insanın ruhuna iyi gelene ve aslında yaşamsal olmayan, Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinde piramidin ta en tepesine denk düşen konulara yoğunlaşmasını sağlamış. Ülkenin pozitif duygu skoru 80 (Avrupa'da ilk sırada), Avrupa ortalaması 69. Singapur'un hikayesi Kosta Rika'nın tersi gibi: Ekonomik açıdan çok kuvvetli bir ülke ancak diğer metriklerdeki puanı oldukça geride; çalışma kültürünün hakim olduğu ülke için bu anlık küçük mutlulukları ıskalamak olarak yorumlanıyor. Ülkede kurallara uyan, yeteneklerini doğru değerlendirip doğru okullarda okuyan ve çalışan herkes iyi bir sonuç alabileceğini biliyor (sistem meritrokrasi olmayı amaçlıyor) ve insanlar birbirine güveniyor. Devlet politikaları da insanların eşitliğini destekler yönde: eğitim, ev edinme hakkı gibi hizmetler ayrım gözetilmeden veriliyor, insanların çoğu devletin teşvikiyle edindiği çok katlı binalarda yaşıyor ve gettolaşmanın önlenmesi için halkın çoğunluğunu oluşturan Çinli, Malay ve Hintli nüfus bu evlerde karışık şekilde oturuyor.

Dergideki raporun bir özeti mahiyetinde aşağıdaki dünya haritasını oluşturmuşlar. Genel olarak Amerika kıtası, Avusturalya ve Kuzey Avrupa'da işler daha yolunda görünüyor. Türkiye'nin karnesi, kişisel olarak da hissettiğim gibi, çok parlak değil.

Daha mutlu bir hayat sürmek umuduyla...
19.01.2019, İstanbul




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Optimum Denge Modeli - 1 Eğitimi

Resim
Bugün çalıştığım şirketin 2,5 yılda eğitim anlamında tuttuğu ilk fare olan (katılabildiğim, bölünmediğim, bir şeyler kattığını düşündüğüm) ODM (Optimum Denge Modeli-1 eğitiminin ilk günüydü. Eğitmen bu modelin oluşturucusu Tamer Dövücü, konunun 656 sayfalık kitabı  ve halka açık eğitimleri de bulunuyor. ODM modelinde iki sistem tanımı var: Doğal sistem (çevre) ve Düzenleyici sistem (çevreyi yönetmek için gereken kimlikler). Örneğin, Aile doğal çevreyken, aile kimlikleri (eş, evlat, ebeveyn, kardeş) düzenleyici sistem. İş doğal sistemken iş kimlikleri (teknisyen, yönetici, girişimci kimlikleri) düzenleyici sistem. Şirket doğal sistemken departmanlar düzenleyici sistem. Hangi sistemin diğerine uyacağı ya da değiştirebileceği kararı kritik - elbette buradaki güç dengeleri de. Gücün yetemeyeceği kadar büyük doğal çevreler de olabilir (tüm piyasa vs orta ölçekli bir şirket gibi). İkinci önemli konu bu sistemler arasındaki ilişkinin nasıl yürüdüğü. Kabaca aşağıdaki gibi bir akış var:
Devamı

Can Yarısı Azerbaycan

Resim
Bilmemkaç (17) yıllık canımla canı, bundan 2,5 yıl önce Bakü'ye çalışmaya gitti. Sonra, biraz Türkiye ve gezme arası verip tekrar döndüler. İlk gittiklerinden beri aklımdaydı Bakü, "acaba bir gün gider miyim" diye. Aniden karar verdik, aniden bilet aldık, 29 Ekim tatilini fırsat bilip 4 günlüğüne Bakü'de bulduk kendimizi. Ne bekleneceğini çok bilmeden, duyduklarımızdan "çok da bir şey yok herhalde" düşüncesiyle, ama garip bir merakla gecenin 01'inde uçağa binerken başladı eğlencesi: "Hanımlar ve cenablar, Azerbaycan havayollarının yeddiyüz... nömreli uçuşuna hoşgelmişsiniz... Dikkatinize göre teşekkür ederik." 2,5 saatlik yolculuğun ilk yarısını uyumak yerine uçak anonslarını dinleyip gülüşmek, ekranlardaki ve dergilerdeki yazıları anlamaya çalışmakla geçirdik. Bir de yurt dışına gitmemize rağmen uçaktaki görevlilerin bizi anlamasına alışmakla: - (Elle bardak işareti yaparak, tane tane) Pardon, ben bi su alabilir miyim acaba? +Zahmet olmazsa
Devamı

Turist misiniz efenim? - İsviçre (4)

Resim
Ömrümde ilk kez bir memleketi bu kadar sık ziyaret ettim. Ömrümde ilk kez bir memlekette orada yaşamadan bu kadar uzun zaman geçirdim. Bu ikisi birleşince, 4. İsviçre çıkarmamda (canımın da işi olduğu ve o dönemde yoğunluktan ve eğlenceden bitap düştüğü için) havaalanından "ev"e kendim gittim mesela, tam da oralıymış gibi. Bu ikisi birleşince, bu 4. seyahati yapıp yapmamak konusunda kararsızlık yaşadım mesela. "Gereklilik" konusuna gidip geldi aklım. Gerek değil belki ama, keyifli olacağı aşikardı, hem ikimizin de birkaç gün tatili olmasın mıydı? İlk treni kaçıran kardeşlik bu sefer (kur da yaza göre normalleşip -normal derken?- 5,5 - 5,4TL seviyelerine gerileyince gelmeye niyetlenmişti ama bedelini ödediği askerlik tam bir Murphy kuralıyla toplu açıklanan günde onu ilk celpte çağırınca yine gelemedi. Ben yine de gittim. Oralıymış gibi. Havaalanında pasaporttan geçerken memur "ilk seferiniz değil galiba" deyince, "aslında 4. gelişim..."
Devamı