Susdonumu

Ne soylesem sana,
Bir koca dunken
Uzatmaya kiyamadigim
Uzadikca kiskandigim
Derinimden sakindigim gunum oldun.

Kendime dizdigim, yazdigim, bozdugum
Bombos icimden tasirdigim neyse
Birazi bitemeyen sanaydi hep
Sen yokken de doldu aslinda defterlerin, dolaplarin
Ellerim dokundu sana, dilim dokundu
Sen hic bilmedin dusunmedin duymadin
Ne gectiyse aklimdan kalbime sokuldu
Usulcacik akittim beyazlara grilerimi

Ne soylesem,
Birden sen gelince kalp carpintilarimla
Dugumlerimi cozunce bir bir
Acinca karanlik kilitlerimi
Ne dun kaldi, ne yalnizlik, ne huzun
Kelimelerimi avuclarina doktum
Tenine ufledim bildigim ezgileri

Tam iki yil oldu
Hic olmadigim kadar sessiz
Anlatmadigim kadar acik
İki yildir sana susuyorum

02.04.2013 Sali, 00.06, İstanbul, ev

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Optimum Denge Modeli - 1 Eğitimi

Resim
Bugün çalıştığım şirketin 2,5 yılda eğitim anlamında tuttuğu ilk fare olan (katılabildiğim, bölünmediğim, bir şeyler kattığını düşündüğüm) ODM (Optimum Denge Modeli-1 eğitiminin ilk günüydü. Eğitmen bu modelin oluşturucusu Tamer Dövücü, konunun 656 sayfalık kitabı  ve halka açık eğitimleri de bulunuyor. ODM modelinde iki sistem tanımı var: Doğal sistem (çevre) ve Düzenleyici sistem (çevreyi yönetmek için gereken kimlikler). Örneğin, Aile doğal çevreyken, aile kimlikleri (eş, evlat, ebeveyn, kardeş) düzenleyici sistem. İş doğal sistemken iş kimlikleri (teknisyen, yönetici, girişimci kimlikleri) düzenleyici sistem. Şirket doğal sistemken departmanlar düzenleyici sistem. Hangi sistemin diğerine uyacağı ya da değiştirebileceği kararı kritik - elbette buradaki güç dengeleri de. Gücün yetemeyeceği kadar büyük doğal çevreler de olabilir (tüm piyasa vs orta ölçekli bir şirket gibi). İkinci önemli konu bu sistemler arasındaki ilişkinin nasıl yürüdüğü. Kabaca aşağıdaki gibi bir akış var:
Devamı

Can Yarısı Azerbaycan

Resim
Bilmemkaç (17) yıllık canımla canı, bundan 2,5 yıl önce Bakü'ye çalışmaya gitti. Sonra, biraz Türkiye ve gezme arası verip tekrar döndüler. İlk gittiklerinden beri aklımdaydı Bakü, "acaba bir gün gider miyim" diye. Aniden karar verdik, aniden bilet aldık, 29 Ekim tatilini fırsat bilip 4 günlüğüne Bakü'de bulduk kendimizi. Ne bekleneceğini çok bilmeden, duyduklarımızdan "çok da bir şey yok herhalde" düşüncesiyle, ama garip bir merakla gecenin 01'inde uçağa binerken başladı eğlencesi: "Hanımlar ve cenablar, Azerbaycan havayollarının yeddiyüz... nömreli uçuşuna hoşgelmişsiniz... Dikkatinize göre teşekkür ederik." 2,5 saatlik yolculuğun ilk yarısını uyumak yerine uçak anonslarını dinleyip gülüşmek, ekranlardaki ve dergilerdeki yazıları anlamaya çalışmakla geçirdik. Bir de yurt dışına gitmemize rağmen uçaktaki görevlilerin bizi anlamasına alışmakla: - (Elle bardak işareti yaparak, tane tane) Pardon, ben bi su alabilir miyim acaba? +Zahmet olmazsa
Devamı

Turist misiniz efenim? - İsviçre (4)

Resim
Ömrümde ilk kez bir memleketi bu kadar sık ziyaret ettim. Ömrümde ilk kez bir memlekette orada yaşamadan bu kadar uzun zaman geçirdim. Bu ikisi birleşince, 4. İsviçre çıkarmamda (canımın da işi olduğu ve o dönemde yoğunluktan ve eğlenceden bitap düştüğü için) havaalanından "ev"e kendim gittim mesela, tam da oralıymış gibi. Bu ikisi birleşince, bu 4. seyahati yapıp yapmamak konusunda kararsızlık yaşadım mesela. "Gereklilik" konusuna gidip geldi aklım. Gerek değil belki ama, keyifli olacağı aşikardı, hem ikimizin de birkaç gün tatili olmasın mıydı? İlk treni kaçıran kardeşlik bu sefer (kur da yaza göre normalleşip -normal derken?- 5,5 - 5,4TL seviyelerine gerileyince gelmeye niyetlenmişti ama bedelini ödediği askerlik tam bir Murphy kuralıyla toplu açıklanan günde onu ilk celpte çağırınca yine gelemedi. Ben yine de gittim. Oralıymış gibi. Havaalanında pasaporttan geçerken memur "ilk seferiniz değil galiba" deyince, "aslında 4. gelişim..."
Devamı